Lees
deze pagina als je geïnteresseerd bent in wat
andere Silver Shadow-bezitters hebben aan rij-ervaringen
met de Silver Shadow (of afgeleide
modellen).
Op deze pagina vind je de
volgende citaten:
1. Dolf Peeters in Auto Motor Klassiek (AMK) van mei 1999 over een Rolls Royce Silver Shadow uit 1970.
2. Peter Koetsier in British Car van juli 1998 over een Bentley T uit 1970.
1. De Rolls-Royce
Silver Shadow (1970) in Auto Motor Klassiek van mei 1999
De Rolls-Royce Silver
Shadow uit 1970.
Het artikel (geschreven door
Dolf Peeters) gaat over de Rolls-Royce Silver
Shadow van dhr De Heij uit Nijmegen, kenteken
DM-87-16, bouwjaar 1970. De auto stond
geadverteerd en de redactie van AMK is daar op af
gegaan. Het artikel heet "Rijden met een
glimlach". De volgende passages verhalen
over de rij-ervaringen in deze
aspirant-kopers-rit.
"Instappen
Automatisch naar de linkerzijde van de wagen
lopen verraadt een jarenlange programmering. Na
een korte wandeling voorlangs komt de
chauffeurszetel in zicht. Na bijna dertig jaar
sluiten de deuren nog met het geluid van de
kluisdeuren van, natuurlijk, de Bank van
Engeland. Het interieur van de auto is nog even
indrukwekkend als dat het ten tijde van de eerste
verkoop moet zijn geweest. De lederen bekleding
is perfect. Het houtwerk is nagenoeg vlekkeloos.
Chromen details blinken nadrukkelijk maar toch
beschaafd. De binnenruimte is van een
ongeëvenaarde klasse. Inzittenden worden als bij
toverslag rustig en kijken zelfs bij stilstand al
minzaam glimlachend naar buiten. De
bestuurdersdeur mag weer even open. Dat is louter
op akoestische gronden. Met een beschaafde draai
gaat de contactsleutel om. Met een onverwacht
nadrukkelijke V8 brom meldt de machinekamer zich
present. Wij wisten niet dat de structurele
lompheid van een grote V8 zich zo nadrukkelijk,
maar toch wonderlijk beschaafd kon presenteren.
Na de initiële grom draait de motor feitelijk
muisstil op nullast. De deur mag dicht. De dichte
deur werkt als een soort 'uitknop' voor alle
geluid met uitzondering van de tevreden zucht van
de fotografe. Waar mannen nog wel eens kunnen
wegdromen over een bulderende V8 met plaatschade
rondom, daar vertegenwoordigt zij het beschaafde
deel van de mensheid. Vanuit deze volkomen
onverwachte hoek volgt er een tevreden analyse
over de kwaliteiten van de auto en de afwerking
van de woonruimte. En er is nog geen meter
gereden. Inmiddels is de achterhand van de Rolls
op niveau gekomen. Zelfs dat op hoogte komen gaat
overigens een paar klassen decenter dan bij een
origineel uit Frankrijk.
En wegwezen
Met de soevereiniteit van iets groots en
zeewaardigs, maar zonder Titanic sensatie,
verlaat meer dan twee ton Real British Steel de
stoeprand. De Shadow glijdt weg.
Alleen al het feit dat de stuurman aan de
stuurboordzijde zit maakt de afvaart memorabel.
Om in te voegen kijk je diagonaal van rechts
achter naar de linker voorzijde van de motorkap.
Dat panorama is hoogst indrukwekkend! Tussen oog
en horizon ligt een onafzienbaar stuk koetswerk.
Het spel van rechte en gebogen lijnen mist elke
zuidelijke finesse. Hier is ambachtelijk
vormgegeven. Het vergelijken van een Rolls met
bijvoorbeeld een Ferrari, is het vergelijken van
een kathedraal met een prima ballerina. De
grootheden zijn onverenigbaar. De schoonheid per
soort is onloochenbaar. In de verte staat The
Spirit op de radiatordop. We rijden. We glijden.
Als op een vliegend tapijt van ruim tweeduizend
kilo. De Rolls dwingt de berijder tot een keurige
manier van rijden. De hele automobiel genereert
het soort emotionele chantage dat ertoe dwingt om
keurig en ingetogen te zijn. Met die aanpak komt
de Rolls ook het best tot zijn recht. De
inzittenden worden in de koets met dertig jaar
ervaring verwend met een comfort dat ook nu nog
normzettend is. Het interieur is fluisterstil. De
automaat schakelt zacht maar zeker. Heel
voorzichtig zou je kunnen stellen dat het
rijgenot van de Rolls indertijd vergelijkbaar
moet zijn geweest met de lome luxe van een full
sized Amerikaan uit het hoogste marktsegment op
een strakke asfaltweg. Dertig jaar later blijven
de kwaliteiten van de Rolls-Royce stevig staan.
De zilveren koets op dikke banden ligt op koers
als een schip op spiegelglad maanbeschenen water.
De kapitein van de Rolls heeft echter
nadrukkelijk meer inspraak in de manoeuvres dan
de gezagvoerder van een mammoettanker. De
besturing van de Rolls is licht maar duidelijk.
Er is indertijd overigens een hoop moeite in het
bekrachtigingssysteem van deze automobielen
gestoken. In geval van nood reageert het stuur
namelijk zo direct als dat van een skelter. Wij
vermoeden erg slimme by-passes of zo en hebben
het systeem niet in praktijk geprobeerd. Met een
Rolls kan je immers niet in een noodsituatie
geraken! De veiligheid voor de Rolls-rijders is
genetisch vastgelegd bij de overige
weggebruikers. Kamikaze piloten in lease BMW's,
pubers op snelle scooters, bolknakrokers in oude
Omega's en de overal in het Nijmeegse fietsende
studenten houden respectvol afstand. Een Rolls
rijdt altijd in zijn eigen universum. De
autoriteit die deze auto uitstraalt heeft zelfs
zijn uitwerking op de taxichauffeur die op de
plek staat waar wij willen fotograferen. (...)
Onder de naar voren scharnierende motorkap luiert
de 6,7 liter motor in de zon. Het hele
motorcompartiment ziet er echt
machinekamer-achtig uit. Deze krachtbron is nog
van ver voor de tijd dat zelfs het uiterlijk van
een motorblok 'gedesigned' werd. Twee reuzegrote
SU's aan weerszijden van de V8 zien er uit als de
geschutskoepels van een bommenwerper uit de
tweede wereldoorlog. Het geheel is ambachtelijk
indrukwekkend. Al dat gietijzer en aluminium moet
goed zijn voor circa tweehonderd pk. En een top
van meer dan 190. Bij deze auto en bij dit weer
is dat overigens allemaal zeer relatief. De
talenten van de auto om een daadwerkelijk
bestanddeel van een stilleven te zijn, evenaren
alle dynamische kwaliteiten. (...)
Na de tot rustig overpeinzen stimulerende rit
meren we weer aan bij de woning van de eigenaar.
Het rijden in een Rolls geeft voor wat ons
betreft een onmeetbare toegevoegde waarde. Zie
het zo: de galmende emoties waarover in reclames
van moderne auto's zo'n ophef wordt gemaakt, die
emoties ervaar je in hun essenties en oprechtheid
in deze Rolls met ervaring."
2. De Bentley T
(1970) in de British Car van juli 1998
De Bentley T uit 1970.
Het artikel (geschreven door
Peter Koetsier) gaat over Bas de Voogd en zijn
Bentley T uit 1970, kenteken 48-94-NM,
chassis-nummer SBX9377. Het is vooral een artikel
dat de auto en de technieken beschrijft. Zoek je
naar een passage over de rij-ervaringen, dan zoek
je tevergeefs. Het citaat dat ik heb gekozen,
verhaalt daarom niet over het comfort, maar over
een boeiend detail van de historie van de
Bentley.
"In de beslissing om
deze T aan te schaffen speelde ook de wetenschap
dat de volledige historie van de auto bekend is,
een belangrijke rol. De hierin opgenomen
verwikkelingen rond de Bentley zijn erg amusant.
Auto's uit deze klasse werden namelijk alleen in
opdracht gemaakt, en de kleurstelling speelt in
de opdracht tot het bouwen van deze automobiel
een cruciale rol.
Een Parijse dame gaf namelijk opdacht om een
Bentley te leveren in een specifieke kleur blauw,
en dat was de kleur blauw die te vinden is in de
huisstijl van haar bedrijf. Bij de fabriek
dachten ze net als u en ik dat dit wel specifiek
genoeg was, maar Mme Rochard weigerde de auto te
accepteren toen zij de kleur had gezien. Hoe ze
er achter kwam dat de kleur haar niet beviel is
jammer genoeg niet te achterhalen in de nog
aanwezige correspondentie, maar ze wenste exact
de juiste tint en geen andere. Dat was een eis
die de Franse importeur en de betrokken
personeelsleden van Rolls-Royce tot wanhoop
dreef. Op het moment dat zij van de koop afzag
was de bouw al zover gevorderd dat overspuiten
uitgesloten was. Uiteindelijk moest er een geheel
nieuwe Bentley worden gebouwd die wel de juiste
kleurstelling meekreeg. Dat mevrouw daardoor
langer moest wachten, was blijkbaar geen bezwaar.
De fabriek bleef intussen tegen wil en dank met
dit exemplaar zitten, maar gelukkig niet voor
lang. Een Nederlandse ondernemer in goeden doen
zocht in dezelfde periode contact met Rolls-Royce
en wenste per direct een nieuwe Bentley aan te
schaffen, Men wist uit te leggen dat zoiets niet
mogelijk was, maar dat er toevallig wel een
nieuwe blauwe Bentley klaar was. De koop werd
gesloten, en zo belandde de auto per vliegtuig in
Rotterdam. Het archief dat bij deze Bentley
hoort, bevat zelfs nog het document waarop de
vlucht en de vertrektijden staan vermeld.
Overvliegen was indertijd trouwens gebruikelijk
met auto's van Rolls-Royce en Bentley. In dit
geval vlucht 209 die om 16.15 vertrok van
Southend naar Rotterdam. De auto werd later
verkocht aan een verzamelaar en bevriende relatie
van Bas, waarna Bas uiteindelijk de derde
eigenaar werd."
De Bentley T uit 1970.
|
Marinus Rijkers. Disclaimer
