Het two-tone kleurenschema (two-tone colourscheme, of dual paint scheme) was in de jaren 60 en 70 zeer populair. In de jaren 80 werd dat al heel snel minder en in de jaren 90 kwam het vrijwel niet meer voor.
Dit kleurenschema, waarin alle kleuren konden worden gecombineerd, kostte niets extra. Wel konden acrylaatlakken alleen worden gecombineerd met andere acrylaatlakken vanwege de toepassing van verschillende primers in verschillende laksoorten.
Als een klant een two-tone kleurenschema wilde, adviseerde Rolls-Royce om de donkere kleur onder te nemen. Maar ook hier gold, dat de klant koning was zodat omgekeerde kleurstellingen ook veelvuldig voorkwamen.
De ringen in de wieldoppen hebben in geval van een two-tone kleurstelling de kleur van het onderste deel van de zijkant.
Two-tone kleurenschema's kwamen voor in een standaard lay-out waarbij de kleurenscheiding werd aangebracht op de plaatvouw (nabij de sierstrip). Deze vorm, die veruit het meest voorkwam, is te zien op de bovenste van de twee tekeningen hieronder. Het was echter ook mogelijk om alleen het dak van een andere kleur te laten voorzien (roof only). Deze laatste vorm kwam minder vaak voor.
Ook een Corniche en de tot 1971 geleverde Silver Shadow Mulliner Park Ward konden in een tweekleurenschema worden geleverd. Omdat de taillelijn verschilde van die van de vierdeurs saloon liep bij deze koetsvariant de kleurenscheiding door tot aan de achterlichtunit.
Ook de convertibles kwamen veelvuldig in two-tone colourschemes voor. Het roof only schema was op deze carrosserievariant uiteraard niet van toepassing. Omdat de soft-top kleur vrijwel nooit gelijk was aan één van de carrosseriekleuren, werd een two-tone kleurenschema op een convertible behoorlijk druk.
|
Marinus Rijkers. Disclaimer
